Fizyka LO Turek
Start
Nauczyciele
Nauczanie
Konkursy
Ciekawostki
Aktualności
Astronomia
Struktura materii
Doświadczenia domowe
Testy z fizyki
Spis treści i wyszukiwarka
Hosted by:
W kręgu fizyki LO Turek
« Poprzednia  Następna »
Nagrody 
Nagrody Nobla z fizyki w latach 1996 -1943 (skrót)

1996
David M. Lee, Douglas D. Osheroff i Robert C. Richardson (USA) za odkrycie nadciekłości helu-3 (hel-3 schłodzony niemal do temperatury bezwzględnego zera traci lepkość).

1995
Frederick Reines (USA) za odkrycie taonu,
Martin L. Perl (USA) za odkrycie neutrina.

1994
Clifford G. Shull (USA) za rozwój techniki dyfrakcji neutronów
Bertram N, Brockhouse (Kanada) za wkład w rozwój techniki rozpraszania neutronów.

1993
Russell Hulse i Joseph Taylor (USA) za odkrycie podwójnego pulsara, potwierdzającego ogólną teorię względności Einsteina, dzięki czemu otworzyły się nowe możliwości badania grawitacji.

1992
Georges Charpak (Francja) za wynalezienie detektorów cząstek elementarnych, w szczególności tzw. wieloprzewodowej komory proporcjonalnej.

1991
Pierre-Gilles de Gennes (Francja) za odkrycie, że metody badania zjawisk uporządkowania w układach prostych mogą być uogólnione na bardziej skomplikowane postacie materii, zwłaszcza ciekłe kryształy i polimery.

1990
Jerome I. Friedman (USA), Henry W. Kendall (USA), Richard E. Taylor (USA) za badania zjawiska rozpraszania elektronów, które doprowadziły do opracowania kwarkowego modelu budowy materii.

1989
Norman F. Ramsey (USA) za wynalezienie metody rozdzielnych pól, nazwanej metodą prążków Ramseya, która została wykorzystana w zegarach atomowych do wyznaczenia współczesnego wzorca czasu
Hans G. Dehmelt (USA) i Woifgang Paul (Niemcy) za opracowanie metod pozwalających na wyodrębnienie atomów i cząstek elementarnych do badań (technika, która umożliwiła łapanie jonów w pułapkę).

1988
Leon Lederman (USA), Melvin Schwartz (USA), Jack Steinherger (USA) za badania cząstek elementarnych odkrycie neutrina mionowego.

1987
J. Georg Bednorz (Niemcy), K. Alex. Mueller (Szwajcaria) za przełomowe odkrycie nadprzewodnictwa w materiałach ceramicznych (nadprzewodnictwo wysokotemperaturowe).

1986
Ernst Ruska (Niemcy) za fundamentalne prace w dziedzinie optyki elektronowej oraz za konstrukcję pierwszego mikroskopu elektronowego,
Gerd Binnig (Niemcy), Heinrich Rohrer (Szwajcaria) za konstrukcję skaningowego mikroskopu tunelowego.

1985
Klaus von Klitzing (Niemcy) za odkrycie skwantowanego efektu Halla, dzięki czemu można dokonywać dokładnych pomiarów oporu elektrycznego.

1984
Carlo Rubbia (Włochy), Simon van der Meer (Holandia) za kluczowy wkład w eksperyment, który doprowadził do odkrycia cząstek elementarnych W i Z, przenoszących oddziaływania słabe, które ugruntowało teorię oddziaływań elektrosłabych.

1983
Subrahmanyan Chandrasekhar (USA) za teoretyczne prace w dziedzinie struktury i ewolucji gwiazd,
William A. Fowler (USA) za za teoretyczne i doświadczalne badania reakcji nuklearnych, które miały kluczowe znaczenie w kosmicznej syntezie pierwiastków.

1982
Kenneth G. Wilson (USA) za teorię i badania zjawisk krytycznych przy przejściach fazowych (analiza ciągłych przejść międzyfazowych).

1981
Nicolaas Bloembergen (USA), Arthur L. Schawlow (USA) za rozwój i zastosowanie metod spektroskopowych w analizie chemicznej (zastosowanie laserów w spektroskopii),
Kai M. Siegbahn (Szwecja) za rozwój spektroskopii elektronowej wysokiej rozdzielczości.

1980
James W. Cronin, Val L. Fitch (USA) za odkrycie naruszenia jednej z podstawowych zasad symetrii, zwanej symetrią CP, w rozpadach neutralnych mezonów K.

1979
Sheldon L. Glashow (USA) za danie podwalin połączonej teorii oddziaływań słabych i elektromagnetycznych; prace z dziedziny cząstek elementarnych,
Abdus Salam (Pakistan), Steven Weinberg (USA) za zunifikowaną teorię oddziaływań słabych i elektromagnetycznych

1978
Piotr L. Kapica (ZSRR) za podstawowe badania w dziedzinie fizyki niskich temperatur, a w szczególności za odkrycie nadciekłości helu-II,
Arno A. Penzias (USA), Robert W. Wilson (USA) za odkrycie kosmicznego mikrofalowego promieniowania tła.

1977
John H. van Vleck (USA) za badania teoretyczne struktury elektronowej układów magnetycznych i nieuporządkowanych,
Nevill F. Mott (Wielka Brytania), Philip W. Andersen (USA) za prace z zakresu fizyki ciała stałego, elektronowej teorii metali oraz defektów sieci krystalicznej.

1976
Burton, Richter (USA) za prace związane z projektowaniem i realizacją akceleratorów elektronów, współodkrywca ciężkiej cząstki nowego typu,
Samuel Ch. Ch. Ting (USA) za badania dotyczące cząstek elementarnych i fizyki wielkich energii.

1975
Aage N. Bohr (Dania), Ben R. Mottelson (Dania), Leo J. Rainwater (USA) za prace z dziedziny teorii jądra atomowego, a w szczególności za odkrycia prowadzące do sformułowania modelu kolektywnego jądra.

1974
Antony Hewish (Wielka Brytania) za pionierskie badania w dziedzinie radioastronomii i odkrycie pulsarów,
Martin Ryle (Wielka Brytania) za pionierskie badania w dziedzinie radioastronomii.

1973
Leo Esaki (USA), Ivar Giaever (USA) za doświadczalne wykrycie zjawiska tunelowego w półprzewodnikach i nadprzewodnikach oraz konstrukcję diody tunelowej,
Brian D. Josephson (W. Brytania) za teoretyczne przewidywania własności prądów nadprzewodzących płynących przez barierę tunelową, a w szczególności odkrycie zjawiska Josephsona.

1972
John Bardeen (USA), Leon N. Cooper (USA), John R. Schrieffer (USA) za stworzenie pierwszej mikroskopowej teorii nadprzewodnictwa (tzw. teoria BSC).

1971
Dennis Gabor (Wielka Brytania) za wynalezienie i rozwinięcie holografii.

1970
Hannes O. G. Alfvén (Szwecja) za podstawowe prace dotyczące magnetohydrodynamiki i jej zastosowania do fizyki plazmy,
Louis E.F. Néel (Francja) za fundamentalne odkrycia w dziedzinie ferro- i antyferromagnetyzmu ciał stałych.

1969
Murray Gell-Mann (USA) za wkład w teorię klasyfikującą i porządkującą cząstki elementarne, m.in. koncepcję dziwności (nowej liczby kwantowej) i kwarków.

1968
Luis W. Alvarez (USA) za wybitne prace eksperymentalne z dziedziny fizyki cząstek elementarnych, a w szczególności za odkrycie dużej liczby stanów rezonansowych za pomocą rozwiniętej przez niego techniki komór pęcherzykowych.

1967
Hans A. Bethe (USA) za prace nad teorią reakcji jądrowych, a w szczególności nad problemem produkcji energii w gwiazdach.

1966
Alfred Kastler (Francja) za odkrycie zjawiska pompowania optycznego, co przyczyniło się do powstania elektroniki kwantowej, w szczególności za skonstruowanie zegarów atomowych, maserów i laserów.

1965
Richard P. Feynman (USA), Julian S. Schwinger (USA), Sin-Itiro Tomonaga (Japonia) za stworzenie elektrodynamiki kwantowej, mającej ogromne znaczenie dla rozwoju kwantowej teorii pola i całej fizyki, przede wszystkim zaś dla teorii cząstek i oddziaływań elementarnych.

1964
Nikołaj G. Basow (ZSRR), Aleksandr M. Prochorow (ZSRR), Charles H. Townes (USA) za teoretyczne opracowanie metody wytwarzania mikrofal radiowych na drodze wymuszonej emisji promieniowania, które doprowadziły do wynalezienia masera.

1963
Maria Goeppert-Mayer (USA), Hans J. D. Jeńsen (Niemcy) za opracowanie modelu powłokowego budowy jąder atomowych,
Eugene P. Wigner (USA) za badania roli symetrii i niezmienniczości w teorii jądra atomowego i cząstek elementarnych.

1962
Lew D. Landau (ZSRR) za pionierskie prace nad teorią stanu skondensowanego, w szczególności ciekłego helu.

1962
Robert Hofstadter (USA) za pionierskie badania elektronów wysokoenergetycznych, rozpraszanych na lekkich jądrach atomowych oraz związanym z tymi badaniami odkryciu struktury wewnętrznej nukleonów,
Rudolf L. Mössbauer (Niemcy) za badania absorpcji rezonansowej promieniowania gamma i odkrycie zjawiska Mössbauera.

1961
Donald A. Glaser (USA) za skonstruowanie komory pęcherzykowej.

1959
Owen Chamberlain (USA), Emilio G. Segre (USA) za odkrycie antyprotonu.

1958
Paweł A. Czerenkow (ZSRR), Ilja M. Frank (ZSRR), Igor J. Tamm (ZSRR) za odkrycie i interpretację zjawiska Czerenkowa, tj. promieniowania wysyłanego przez cząstki, które poruszają się w ośrodku z prędkością większą niż światło w tym ośrodku.

1957
Tsung D, Lee (Chiny), Chen K. Yang (Chiny) za wykazanie, że zasada parzystości nie obowiązuje w oddziaływaniach słabych.

1956
John Bardeen (USA), Walter H. Brattain (USA), William B. Shockley (USA) za badanie półprzewodników, w szczególności zaś za wynalezienie i udoskonalenie tranzystora ostrzowego.

1955
Polykarp Kusch (USA) za wyznaczenie dokładnej wartości momentu magnetycznego elektronu,
Willis E. Lamb (USA) za odkrycie przesunięć poziomów subtelnej struktury w widmie atomu wodoru.

1954
Max Born (Niemcy) za statystyczną interpretację funkcji falowej w mechanice kwantowej,
Walther W.G.F. Bothe (Niemcy) za metodę koincydencji, stosowaną w dziedzinie rejestracji promieniowania kosmicznego i przemian jądrowych.

1953
Frederik Zernike (Holandia) za opracowanie metody kontrastu fazowego a w szczególności za skonstruowanie mikroskopu z kontrastem fazowym.

1952
Felix Bloch (USA), Edward M. Purcell (USA) za nową metodę precyzyjnych pomiarów magnetyzmu jądrowego (metoda jądrowego rezonansu paramagnetycznego)

1951
Sir John D. Cockcroft (Wielka Brytania), Ernest T.S. Walton (Irlandia) za pionierskie prace w dziedzinie przemian jądrowych, prowadzone za pomocą sztucznie przyspieszanych jąder atomowych.

1950
Cecil F. Powell (Wielka Brytania) za opracowanie metody badania reakcji jądrowych przy pomocy emulsji fotograficznych i odkrycie za jej pomocą mezonu pi.

1949
Hideki Yukawa (Japonia) za badania sił jądrowych i przewidzenie istnienia mezonów na podstawie teoretycznych prac nad siłami jądrowymi

1948
Patrick M. S. Blackett (Wielka Brytania) za ulepszenie komory Wilsona i odkrycia poczynione tą metodą w dziedzinie fizyki jądrowej i promieniowania kosmicznego.

1947
Sir Edward V. Appleton (Wielka Brytania) za badania właściwości fizycznych górnych warstw atmosfery, a w szczególności za odkrycie jonosfery.

1946
Percy W. Bridgman (USA) za skonstruowanie aparatury do wytwarzania bardzo wysokich ciśnień i za badania zjawisk zachodzących w tych ciśnieniach.

1945
Wolfgang Pauli (Szwajcaria) za odkrycie zasady wykluczania (zasada Pauliego).

1944
Isidor I. Rabi (USA) za opracowanie i zastosowanie metody rezonansowej do badania właściwości jąder atomowych.

1943
Otto Stern (USA) za rozwinięcie metody promieni molekularnych i za odkrycie momentu magnetycznego protonu.

1942
Nagrody nie przyznano
1941
Nagrody nie przyznano
1940
Nagrody nie przyznano
« Poprzednia  Następna »
Nagrody