Kalorymetr składa się z dwóch naczyń wykonanych najczęściej z aluminium, umieszczonych jedno wewnątrz drugiego. Wewnętrzne naczynie spoczywa na drewnianej podstawce (drewno jest dobrym izolatorem), a od góry przestrzeń między naczyniami zakrywa pokrywka, gdyż uwięzione powietrze pełni rolę izolatora. W przykrywce wewnętrznego naczynia są dwa otwory: z jednego wystaje mieszadło umożliwiające wyrównanie temperatur ciał w kalorymetrze, do drugiego można włożyć termometr. Jest to przyrząd do sprawdzania i pomiaru właściwości cieplnych, takich jak równanie bilansu cieplnego, wyznaczania ciepła właściwego i ciepła topnienia np. lodu.
Jest to silnik czterosuwowy z zapłonem iskrowym. Iskra wytwarzana jest poprzez przyłożeni do świecy impulsu wysokiego napięcia z cewki indukcyjnej. Poszczególne etapy pracy:
- ssanie - tłok idzie w dół i z zaworu wlotowego (kolor niebieski zasysana jest mieszanka paliwowo powietrzna,
- sprężanie - mieszanka jest adiabatycznie sprężana,
- praca - po sprężeniu w świecy przeskakuje iskra elektryczna i mieszanka ulega spaleniu, gorący gaz rozpręża się adiabatycznie i wykonuje pracę,
- wydech - otwiera się zawór wlotowy (czerwony kolor) i podczas ruchu tłoka do góry spaliny usuwane są na zewnątrz,
Następnie cykl się powtarza.
Praca silnika jest podobna jak w silniku spalinowym z zapłonem iskrowym, ale paliwem jest olej napędowy, który można sprężyć do bardzo wysokiego ciśnienia. Wtedy następuje samozapłon czyli samoczynne zapalenie mieszanki paliwowo powietrznej. Silniki takie zwane Dieslami mają duża sprawność, więc mało spalają paliwa.
Jest to silnik tłokowy, w którym pełny obieg czyli napełnienie cylindra mieszanką paliwowo-powietrzną, jej sprężanie i usuwanie spalin, odbywa się w czasie dwóch kolejnych suwów tłoka, odpowiadających jednemu pełnemu pełnemu obrotowi wału korbowego. Wykonanie pełnego obiegu w czsie dwóch suwó możliwe jest dzięki wykorzystaniu przestrzeni nad i pod tłokiem (korbowa korbowa). Zaletą silników dwusuwowych jest prostsza konstrukcja, duża równomierność biegu i teoretycznie większa moc w porównaniu z silnikami czterosuwowymi o tych samych wymiarach cylindra, prędkości obrotowej i ciśnieniu w cylindrze. Obecnie silnik ten wychodzi z użycia ze względu na duże zużycie paliwa oraz emisję większej niż w przypadku silnika czterosuwowego ilości spalin.
Jest to silnik bezzaworowy z odrotowym tłokiem mumieszczonym w płaskim cylindrze o przekroju owalnym. Obieg roboczy odpowiada silnikowi czterosuwowemu, przy czym zassana porcja mieszanki wędruje dookoła cylindra, podlegając kolejno (w odpowiednich miejscach cylindrach) sprężaniu, zapłonowi i rozprężaniu. Pomimo swej pozornej prostoty, jednostka z obrotowymi tłokami ma kilka wad: kłopoty z trwałością, zbyt duże zużycie paliwa oraz trudności i dostosowaniem do obowiązujących norm czystości spalin. Po stronie zalet stoi zaś niewielka masa (w stosunku do osiągów) i spokojna praca bez drgań. Silnik ten montwany jest obecnie w samochodach marki Mazda i niektórych motocylkach.
Jest to silnik turbinowy, którego czynnikiem roboczym jest para wodna doprowadzona z kotła parowego lub reaktora atomowego. Rozgrzana para wlatując otworem z prawej strony powoduje obrót wirnika i wylatuje otworem z lewej strony. W elektrowni wirnik zamocowany jest na jednym wale z generatorem wytwarzającym prąd elktryczny.
