Jest to układ trzech pryzmatów umieszczonych na statywie. Pryzmat jest to bryła w kształcie graniastosłupa o podstawie trójkątnej wykonana ze szkła lub innego materiału przepuszczającego światło. Jeśli na pryzmat pada światło jednokolorowe (inaczej monochromatyczne czyli o jednej długości fali) np. laserowe (może to być wskaźnik laserowy to załamuje się ono dwukrotnie ku podstawie.
Patrząc bezpośrednio przez pryzmat na światło dzienne widać kolory tęczy. Światło białe padając na pryzmat ulega bowiem rozszczepieniu na poszczególne kolory.
Na mogącej się obracać tarczy z podziałką kątową można umieszczać różne elementy optyczne takie jak widoczne na zdjęciu: . Po oświetleniu tarczy światłem laserowym lub światłem białym można demonstrować odbicie światła, załamanie, całkowite wewnętrzne odbicie, przejście światła przez pryzmat i płytkę płasko-równolegościenną oraz własności soczewek i zwierciadeł. Za pomocą tarczy Kolbego można wyznaczyć współczynnik załamania szkła różnymi metodami.
Zestaw składa się z nadajnika mikrofal o długości fali kilku centymetrów i odbiornika. Wysyłane fale są modulowane częstotliwością akustyczną, więc po wzmocnieniu w odbiorniku i przesłaniu do głośników możemy je słyszeć. Za pomocą zestawu można zademonstrować zjawiska: rozchodzenie się mikrofal, dyfrakcję, interferencję, odbicie, załamanie i polaryzację.
W laserze LG 200 ośrodkiem, w którym przebiega akcja laserowa jest mieszaniną dwóch gazów: helu i neonu. Jest to więc przykład lasera gazowego. Emituje on światło czerwone o długości fali 632,8 nm.
Lampa zawiera żarówkę składającą się ze spirali grzejnej znajdującej się w bańce szklanej z wypompowanym powietrzem, wykonanej ze szkła kwarcowego. Szkło kwarcowe nie pochłania światła nadfioletowego, w odróżnieniu od zwykłego szkła czyli szkła sodowego. Jest to więc źródło światła nadfioletowego.
Światło nadfioletowe powoduje opalanie. Jeśli światło pada przez zwykłą szybę to nie opalimy się.
Jest to luneta astronomiczna wykonana przez firmę optyczną Karl składająca się z dwóch układów soczewek skupiających: obiektywu i okularu. Luneta umieszczona jest na stoliku, który możemy obracać. Śruby makro służą do mocowania w wybranym kierunku, a śruby mikro do płynnej zmiany ustawienia w dwóch kierunkach wzajemnie prostopadłych. Jest to bardzo wygodne ze względu na obrót sfery niebieskiej spowodowanej obrotem Ziemi wokół własnej osi.
Spektrometr służy do obserwacji widm czyli obrazu światła na poszczególne kolory (długości fali). W środku na stoliku umieszczony jest pryzmat w którym następuje rozszczepienie światła wysyłanego przez różne źródła. Źródło umieszcza się przed kolimatorem (z prawej strony), układem optycznym, który powoduje, że wiązka światła staje się równoległa. Po rozszczepieniu obraz powiększony obserwujemy w lunetce (z lewej strony). Trzecie ramię (w głębi) służy do podświetlania skali jeśli spektroskop chcemy użyć do pomiarów długości fali.
Rurki Plückera są odmianami rur do wyładowań elektrycznych w gazach rozrzedzonych. Napełnione są one gazami takimi jak hel, neon, argon, wodór lub rurami substancji np. rtęci. Podłączając elektrody do źródła impulsów wysokiego napięcia wytwarzanego przez induktora następuje przepływ prądu, wzbudzenie gazu lub pary i świecenie. Patrząc przez spektroskop lub siatkę dyfrakcyjnej można obserwować widma wysyłanego przez te substancje światła.
Na krążku znajdują się wycinki o barwach zbliżonych do zasadniczych barw widmowych światłą białego. Krążek montujemy w wirownicy. Po prawieniu krążka w ruch obrotowy, wydaje się on prawie biały. jest przykłąd addytywnego składania barw.
