Co rejestruje oko ludzkie? barwę światła, jego natężenie i polaryzację tylko barwę i natężenie tylko barwę i polaryzację tylko barwę światła nie wiem, wyświetl podpowiedź

Siatkówka oka jest zbudowana ze światłoczułych komórek. Znajduje się tam 125 milionów pręcików i 6,5 miliona czopków. Dzięki czopkom człowiek rozróżnia barwy w jasnym pomieszczeniu oraz ostro widzi szczegóły. Jednak gdy oświetlenie jest słabe, czopki przestają pracować i nie rozpoznajemy wtedy barw. Pręciki natomiast pozwalają widzieć jednobarwne przedmioty przy słabym oświetleniu, rejestrując ich natężenie. W bardzo jasnym świetle pręciki przestają pracować, a oko widzi tylko dzięki czopkom. Gdy przechodzimy z jasnego pomieszczenia do ciemnego od razu dobrze nie widzimy, ponieważ musi minąć pewien czas aby pręciki zaczęły pracować. Odwrotnie przy nagłym zwiększeniu oświetlenia jesteśmy oślepieni ponieważ jeszcze jakiś czas pracują pręciki. Związane jest to z budową pręcików. Zawierają one barwnik zwany radopsyną, który pod wpływem światła się rozkłada. Dlatego przystosowanie oka do ciemności musi trochę trwać aby ten barwnik powstał. Radopsyna jest jaj bardziej czułą na kolor niebieski i zielony, natomiast wykazuje małą czułość na kolor czerwony, który w nocy odbieramy prawie tak jak czarny. Do wytwarzania radopsyny konieczna jest witamina A. jeśli jej brak ulegamy nocnej ślepocie (kurza ślepota - kury nie mają własności widzenia w nocy).
Największe zgrupowanie czopków znajduje się w okolicy plamki żółtej. Oko tak się ustawia aby tam powstawał obraz. Czopki zawierają trzy typy barwników reagujące na trzy kolory: czerwony niebieski i zielony. W zależności od stopnia podrażnienia każdego z barwików mózg otrzymuje różne serie impulsów nerwowych i interpretuje je jako różne kolory. Czopki potrafią również rozróżniać natężenie światła czyli jego intensywność.
Światło to fala elektromagnetyczna, która polega na rozchodzeniu się zmian pola elektrycznego i magnetycznego. Wektory tych pól są prostopadłe do kierunku rozchodzenia się. Jeżeli drgania pola elektrycznego są w jednym kierunku to taką falę nazywamy spolaryzowaną, jeśli drgania są w różnych kierunkach to niespolaryzowaną. Światło można spolaryzować w niektórych kryształach np. w krysztale kwarcu, lub substancjach wykonanych z polimerów zwanych polaroidami.
Nasze oko nie potrafi odróżnić czy światło jest spolaryzowane czy też nie. Jest to nam nie potrzebne. Takie możliwości mają pszczoły. Pomaga im to orientować się w terenie. Światło rozproszone w chmurach jest częściowo spolaryzowane. Pszczoły rejestrują stopień polaryzacji światła i nawet w czasie pochmurnych dni orientują się według Słońca.

powrót do pytań

---